In de PS-bijlage van Het Parool van donderdag 22 december blikken we terug op het afgelopen jaar. Wat was de mooiste kunst van 2016? Hieronder de vijf beste musicals die ik afgelopen jaar zag. Klik hier voor de vijf beste toneelvoorstellingen.
- De gelaarsde poes van het Ro Theater
Alleen bij de jaarlijkse familievoorstelling van het Ro Theater kan een klassieke Moeder de Gans-vertelling eindigen in een uitbundig toneelbeeld waarin allerhande sprookjesfiguren er lustig met elkaar op los tongen. Deze hilarische parodie van regisseur Pieter Kramer en toneelschrijver Don Duyns zat vol ijzersterke songs, goeie grappen en mooi spel. Voor jong én oud.
- Ciske de Rat van Stage Entertainment
Amsterdamser dan dit krijg je het niet. De musicalbewerking van Piet Bakkers trilogie was negen jaar geleden een succes en is dat nu weer. Met Danny de Munk als volwassen Ciske, terugkijkend op zijn kwajongensjeugd. Een productie met ongekend goed spel, en bovendien rijk aan echte Amsterdamse humor en sentiment.
- The Lion King van Stage Entertainment
Met twee hernemingen binnen een maand in première waren ze dit jaar niet bijster origineel bij Stage Entertainment, maar het levert wel kwalitatieve musicals op. The Lion King moet het niet zo zeer van sterk spel hebben, maar de inventieve vormgeving is ongekend. In combinatie met de aanstekelijke Afrikaanse live-muziek word je helemaal de Savanne ingesleurd.
- Het pauperparadijs van Stichting Het Pauperparadijs
Regisseur Tom de Ket maakte een originele musicalbewerking van Suzanna Jansens gelijknamige boek. Op historische grond: de binnenplaats van het oude gesticht bij Veenhuizen, waar dit verhaal zich grotendeels afspeelt. Met een fijn spelende Paul R. Kooij, die als verteller steeds meer een maatschappijkritisch personage wordt. En sterke liedjes van singer-songwriter Lavalu en haar ‘pauperband’.
- Dansen met de vijand van Janke Dekker Producties
Twee keer op rij verraste deze piepjonge producent met kleinschalige maar kwalitatieve musicalproducties. Vorig jaar debuteerden ze met het uitbundige verhaal van Willem Ruis, ditmaal brachten ze een ingetogen oorlogsverhaal, met daarin veel ruimte voor dans. Te midden van alle bombarie, leveren ze een onomstotelijk bewijs dat musicals niet uitsluitend grootse spektakelstukken hoeven te zijn.
