In de PS-bijlage van Het Parool van donderdag 22 december blikken we terug op het afgelopen jaar. Wat was de mooiste kunst van 2016? Hieronder de vijf beste toneelvoorstellingen, wat mij betreft dan. Klik hier voor de vijf beste musicalproducties.
-
Foto: Sanne Peper De lankmoedigen – Toneelgroep Oostpool
Regisseur Joeri Vos bracht een prangende oproep tot meer tolerantie, rondom het ziekenhuisbed van een in coma geslagen transgender. Bij monde van uiteenlopende personages, allen doorspekt van beste bedoelingen, legt Vos een actueel maatschappelijk pijnpunt bloot. Bovendien weet hij zijn zware thematieken te verpakken in een behapbare voorstelling die op de juiste momenten licht durft te zijn.
-
Foto: Kurt van der Elst Race – Het Nationale Toneel
Dit najaar trad de geëngageerde theatermaker Eric de Vroedt toe tot de artistieke kern van Het Nationale Toneel. Zijn eerste regie was meteen een ter zake doende voorstelling over witte privileges en vooroordelen. Vooral Mark Rietman excelleerde in aanstekelijke walgelijkheid. Een voorstelling die zijn publiek aanspreekt op handelen en denken.
-
Foto: Kamerich & Budwilowits – EYES2 Een coming of age voor bejaarden – Berg & Bos
Rik van den Bos schreef een ontroerende nieuwe toneeltekst over een bejaard stel waarbij de vrouw lijdt aan alzheimer. Hij verweeft hun jeugdige ontmoeting met één van hun laatste wandelingen door het bos, als bejaarden. En in beiden gevallen zitten ze vol verwondering en sentiment. Met een leven daar tussenin.
-
Foto: Roel van Berckelaer Westkaai – Theater Utrecht
In een desolaat havengebied houdt een groep door de maatschappij uitgespuugde figuren zich op. Regisseur Thibaud Delpeut schetst in deze panoramische voorstelling ijzersterke portretten van bikkelharde personages: bikkelhard in hun liefde en in hun haat, een groep die elkaar vindt in hun gemeenschappelijke hang naar een beter leven.
-
Foto: Sofie Knijff Amadeus – De Warme Winkel/Nieuw West
Als je op zoek bent naar vrolijke anarchie en anti-elitaire chaos, zet dan Marien Jongewaard en Vincent Rietveld bij elkaar, laat ze iets maken over Mozart en Salieri en plaats er vervolgens twee topgitaristen naast. Alle rollen worden door iedereen gespeeld, omgekeerd en binnenstebuiten gekeerd en niets of niemand blijft gespaard, met name de kunstenaar niet.