Categorie: Interview
Op papier een mooi verhaal – interview met Ingejan Ligthart Schenk
Foto: Moon Saris
Deze zomer brengt het Amsterdamse Bostheater samen met het Noord Nederlands Toneel de toneelklassieker De Meeuw (1896) van Anton Tsjechov. Regisseur Ingejan Ligthart Schenk brengt het als komedie over de teloorgang van dromen en ambities.
Ligthart Schenk houdt van de schriftuur van Tsjechov. “Hij observeert de mens scherp en doet dat op een heel humorvolle manier. Ik vind zijn werk bovendien heel troostrijk: het gaat er bij Tsjechov niet over wie er gelijk heeft, maar hij laat zien hoe het leven loopt en welke keuzes zijn personages maken. Daar kan je in mee, en tegelijkertijd denk je: ik ben blij dat ik het zelf niet mee hoef te maken.” Lees verder
Over het IJ zoekt de ‘onzichtbare verhalen’ van de stad
De komende tien dagen wordt Amsterdam-Noord overgenomen door Festival Over het IJ. Het stedelijke locatietheaterfestival toont niet alleen voorstellingen op de NDSM-werf, maar gaat dieper de wijk in: onder andere in een zwembad, onder een brug, op een veerpont en op het Buikslotermeerplein zijn voorstellingen te zien.
Gemene deler is dat de makers met hun werk thema’s openleggen die vaak niet openlijk besproken worden, vertelt artistiek directeur Simone Hogendijk. “Collectief Walden maakt bijvoorbeeld met Het verband van alles met alles zichtbaar hoe alles in de wereld met elkaar verbonden is. Wat de invloed is geweest van de grote schepen die hier op de NDSM ooit zijn gebouwd en over de hele wereld olie hebben vervoer, bijvoorbeeld. Dat de olietankers die kapot zijn gegaan wereldwijd het milieu ernstig hebben vervuild, is niet meteen wat je je bedenkt als je hier op de werf loopt.” Lees verder
Abke Haring: ‘Ik hou ervan als dingen niet hoeven te kloppen’
Abke Haring houdt van het absurdisme van het werk van Ionesco. Ze studeerde kleinkunst aan de toneelschool in Antwerpen. “Ik kreeg dat van daaruit ook heel erg mee: het uitrekken van tijd, het principe dat objecten ook mensen kunnen zijn. Ik hou van het gegeven dat dingen niet per se hoeven te kloppen.”
“Dat is ook wat ik zelf graag maak. Een verhaal met een begin en een eind of met personages – dat hoeft voor mij allemaal niet zo. Ik vind dat abstracte heel interessant, waarin alles kan.” Lees verder
Malou Gorter: ‘De Toneelschuur is voor mij echt als thuis’
Malou Gorter heeft goede herinneringen aan Kras. “Het eerste half jaar dat ik op toneelschool zat ging het niet zo lekker. Maar toen gingen we Kras doen en toen viel ineens alles op z’n plek. Het was alsof die taal al in mijn hoofd zat. Ik las het en het leek alsof ik de zinnen en de gedachten die erbij horen al kende. En dat had ik nu weer.”
Ze houdt van het artificiële en het absurdistische van Herzbergs taal. “Het is heel geconstrueerd. Ieder woord en iedere punt staat er met een reden. De taal is heel leidend bij Herzberg, die máákt het personage echt. Dus eigenlijk is het zaak dat ik die woorden laat klinken, en dan ontstaat er vanzelf een blauwdruk van het personage.” Lees verder
Roeland Fernhout: ‘We gaan het helemaal omdraaien’
“Loeispannend,” vindt Roeland Fernhout het vooruitzicht aan deze adaptatie van Het temmen van de feeks en zijn bijzondere rol daarin. Het stuk is voor hem niet nieuw meer, ruim tien jaar geleden speelde hij bij Toneelgroep Amsterdam de rol van Lucentio. “Maar nu gaan we dus iets heel bijzonders doen, want ik mag Katharina spelen. De feeks zelf.”
“In de tijd dat Shakespeare het schreef moesten alle rollen door mannen gespeeld worden, dus wat dat betreft zijn we trouw aan hem. Met dat belangrijke verschil dat alle mannenrollen nu bij ons gespeeld worden door actrices. Dus we gaan het helemaal omdraaien.” Lees verder
Hélène Devos: ‘Niets wat mijn personages doen is mij vreemd’
Hélène Devos studeerde in 2011 af aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen en trad direct toe tot het vaste ensemble van Toneelgroep Amsterdam. Een paar jaar later ontmoette ze regisseur Maren E. Bjørseth, met wie ze in 2014 de voorstelling Een bruid in de morgen van Hugo Claus maakte. “Die voorstelling is nog steeds een van mijn meest dierbare. Ik apprecieer haar fijngevoeligheid als mens en regisseur enorm en zie er heel erg naar uit om haar na vier jaar weer op het podium te mogen ontmoeten.”
Die ontmoeting vindt, net als destijds bij Een bruid in de morgen, weer plaats in de vorm van een groot huiskamerdrama vol verknipte familiebanden. Toneelschrijver Edward Albee ontving voor In Wankel Evenwicht de prestigieuze Amerikaanse Pulitzer Prijs – nummer één van de drie die hij in totaal zou winnen. Het is een echte ‘Albee’, zeker voor liefhebbers van zijn klassieker Who’s afraid of Virginia Woolf?: vol met personages die elkaar liefdevol haten of andersom, een stuk waar tegelijkertijd de emoties oplopen en de glazen vollopen. Lees verder
Chiem Vreeken: ‘Waarschijnlijk ga ik mijn personage behoorlijk wantrouwen’
“Ik zou zelf nooit zo ver gaan om de wereld te willen veranderen,” zegt Chiem Vreeken. In De Rechtvaardigen speelt hij een heel standvastig personage tussen allerlei anarchistische types. “Het is iemand die tegen heug en meug vecht tegen de twijfel die er binnen een groep kan ontstaan. Dat vind ik een spannend gegeven.”
“Je kan elkaar ontzettend aansteken, zeker in zo’n klein fanatiek groepje waarin iedereen elkaar voortdurend bevestigt. Dat is volgens mij heel actueel: iedereen zit in zijn eigen bubbel en zoekt bevestiging in wat ‘ie toch al vindt, en als mensen iets anders vinden dan is het bij voorbaat al flauwekul. Dat vind ik een belangrijke struggle van deze tijd.” Lees verder
