Categorie: Interview
Oerol gaat over grenzen
Beeld: Sanja Marija Marušić
Op Terschelling begint vandaag het tiendaagse festival Oerol. Met uiteenlopend locatietheater en landschapskunst wordt de bezoeker geconfronteerd met de natuur en de wereld om zich heen.
Terwijl het nieuwe stadsbestuur in Amsterdam forse maatregelen wil treffen om de toeristenoverlast te beperken, varen tussen Harlingen Haven en Terschelling de veerboten de komende week af en aan om uitgelaten toeristen over te zetten. Tijdens het Oerol Festival is het aantal inwoners van Terschelling tien dagen lang verdriedubbeld. Dagelijks zijn er ruim tienduizend festivalgangers bovenop het normaal nauwelijks vijfduizend inwoners tellende eiland. Je kan het ‘massatoerisme’ noemen, Oerol zelf noemt het liever ‘tijdelijke samenleving’.
Binnen die tijdelijke samenleving draait het niet alleen maar om het bekijken en laten zien van voorstellingen, cruciaal is ook de ontmoeting met elkaar en met het eiland. Nadenken over de plek waarop je bent en de wereld waarin je leeft. De voorstellingen en installaties op Oerol – zeker binnen het voor festivalgangers gratis te bezoeken expeditie-programma – moeten daarbij helpen. Lees verder
Ada Ozdogan: ‘Hoe komt het dat kunst en politiek zo dicht bij elkaar liggen?’
Foto: Jean van Lingen
In De Rode Klauw van Theater Rast staat president én theatermaker (!) Erdogan centraal. Toen regisseur Ada Ozdogan erachter kwam dat de Turkse president in zijn studententijd in een toneelvoorstelling speelde, vroeg zich ze af hoe het komt dat politici zo vaak ook artistieke ambities hebben.
Het idee voor de voorstelling ontstond tijdens de Turkse coup in 2016, vertelt Ozdogan. Ze zou die nacht naar Turkije gaan, maar haar vliegtuig mocht niet vertrekken van de AIVD. “Ondertussen ontplofte internet, en werden er ineens allerlei oude artikelen over Erdogan gepubliceerd. Toen las ik ergens dat hij in zijn studententijd een theatervoorstelling had gemaakt, getiteld De Rode Klauw.”
“Ik moest gelijk denken aan Hitler die naar de kunstacademie wilde, Reagan die acteur is geweest en Trump met zijn realityshow; wat is het toch dat kunst en politiek zo dicht bij elkaar liggen?” Lees verder
Herinneringen aan 11 jaar Romeinse Tragedies – interview met Hans Kesting en Chris Nietvelt
Foto: Jan Versweyveld
‘Magistrale krachttoer van Van Hove’, kopte deze krant op 18 juni 2007, een dag na de première van Romeinse tragedies op het Holland Festival. Regisseur Ivo van Hove smeedde drie tragedies van Shakespeare – Coriolanus, Julius Caesar en Antonius & Cleopatra – om tot een zes uur durende monsterproductie (zonder pauze!) waarbij het publiek kriskras tussen de acteurs en dwars over de speelvloer heen mag lopen, tijdens de voorstelling een hapje kan eten, waarbij alles live gefilmd en uitgezonden wordt en waar uiteindelijk tussen de vijftien acteurs ook een levensechte slang doorheen kronkelt.
De voorstelling werd door pers en publiek lovend ontvangen en speelde, in wisselende acteurssamenstellingen, over de hele wereld. Hans Kesting en Chris Nietvelt spelen Marcus Antonius en zijn geliefde Cleopatra al vanaf het begin. Maar na dit seizoen is het, na elf jaar, echt klaar met Romeinse tragedies. Dat vraagt om een terugblik. Lees verder
Vrijheid in choas, verbonden in eenzaamheid – Stef Aerts van FC Bergman over JR
Scènebeeld uit JR, foto: Kurt Van der Elst
“Het was eigenlijk Ivo van Hove die met dit boek kwam. We waren al een tijdje aan het broeden op een samenwerking, maar vonden maar niet het geschikte onderwerp,” vertelt Stef Aerts, kernlid en mede-oprichter van het Antwerpse theatercollectief FC Bergman. Hun nieuwe voorstelling JR is gebaseerd op de gelijknamige beurssatire en cultroman van William Gaddis en ging eind maart in première in een voormalige electriciteitscentrale in Schelle, nabij Antwerpen. Zonder inmenging van Ivo van Hove, overigens, die samenwerking is een jaartje uitgesteld. “Maar wij hadden inmiddels zoiets van: we hebben nu eindelijk iets gevonden en daar zijn we zo gek op. Dus toen heeft hij ons het idee cadeau gedaan. Heel lief van hem.”
Zeg je FC Bergman, dan zeg je automatisch megalomaan. Het collectief, dat sinds tien jaar naam maakt met groots locatietheater, bouwde voor eerdere voorstellingen een heel dorp op, plaatste een zwembad op de parterre en plantte een waar dennenbos op het podium. Ditmaal zit het publiek aan vier zijden rondom een veertien meter hoge toren. Vijftien acteurs, 21 figuranten, waarvan zeven kinderen, daaromheen bovendien twee cameramannen die alles continu live filmen. Tijdens het Holland Festival staat de voorstelling in de centrale markthal van het Food Center in West. Veel keus was er niet: de ruimte moet minimaal veertien meter hoog zijn, een diameter van veertig meter hebben, en dan ook graag zonder palen. Vind dat maar eens in de binnenstad. Lees verder
YoungGangsters: op zoek naar de ramp achter de ramp
“Wat is de ramp achter de ramp?” vragen Lotte Bos en Annechien de Vocht zich af. Het regisseursduo achter stunt- en vechttheatercollectief YoungGangsters gaat met hun nieuwste voorstelling DisasterLicious deze zomer op zoek naar het spanningsveld tussen veiligheid en vermaak. Wat is de verleidelijkheid van rampen en wie heeft welke verantwoordelijkheid?
Ze wilden een ramp ensceneren, vertelt Lotte Bos. Dus gingen ze op onderzoek uit bij de dichtstbijzijnde ramp en zo belandden ze in eerste instantie in Groningen. “We kwamen er al vrij snel achter dat die aardbevingen zelf niet per se de ramp waren, maar alles wat eromheen georganiseerd is. Die hele bureaucratische rompslomp en mensen die niet gehoord worden.” De Vocht: “We dachten van tevoren echt dat de overheid garant probeert te staan voor onze veiligheid. Natuurlijk is die veiligheid nooit absoluut en loop je altijd risico, maar op het moment dat er echt iets ergs aan de hand is hoop dat dat de overheid er allereerst voor wilt zorgen dat de burger veilig is. Maar dat bleek allemaal veel complexer. Veiligheid is lang niet altijd het belangrijkste voor de overheid, er is ook vaak een groot economisch belang.” Lees verder
WijkJury Amsterdam kiest voor Woiski vs. Woiski
Woiski vs. Woiski – Orkater en Bijlmer Parktheater, foto: Ben van Duin
Woiski vs. Woiski van Orkater en Bijlmer Parktheater is volgens de WijkJury Amsterdam de beste voorstelling van het afgelopen seizoen. De keuze van de WijkJury wordt, naast de elf voorstellingen die de vakjury vandaag bekendmaakte, aan het begin van volgend seizoen geprogrammeerd tijdens het Nederlands Theater Festival.
Volgens Sophia A-Tjak-Hiwat, voormalig WijkJury-lid en inmiddels een van de kartrekkers van het initiatief, was het tot op het laatste moment spannend op welke voorstelling de keuze zou vallen. “Die strijd tussen vader en zoon, die in de voorstelling heel duidelijk naar voren komt, heb je in alle culturen. Daardoor kan iedereen zich ermee identificeren.”
Tot drie jaar geleden had A-Tjak-Hiwat overigens nog nooit een voet in de schouwburg gezet. “Ik woon al 48 jaar in Amsterdam, maar ik had geen idee dat je hier ook zo maar naar binnen kon lopen, dat er een bar was waar je gewoon een kopje koffie kon drinken.” Lees verder
Saman Amini: ‘Hoe zorg je ervoor dat het verleden je een duw in de rug geeft?’
Theatermaker Saman Amini (1989) vluchtte op elfjarige leeftijd vanuit Iran naar Nederland. Morgen gaat zijn voorstelling Samenloop van omstandigheden in première, tegelijk met de release van de gelijknamige cd met liedjes uit de voorstelling.
Amini belandde in een azc en kwam daar via Stichting De Vrolijkheid voor het eerst in aanraking met toneel. Uiteindelijk doorliep hij de toneelschool in Maastricht en maakte hij veelbesproken voorstellingen als Nobody Home en A Seat At The Table. Ook speelde hij eerder dit seizoen de rappende treitervlogger De Beer in The Nation van Het Nationale Theater.
Samenloop van omstandigheden stond twee jaar geleden als kort liedjesprogramma op theaterfestival De Parade. Nu heeft Amini het uitgebouwd tot volwaardige zaalvoorstelling. “Het is geïnspireerd op mijn ervaringen en die van de lotgenoten die ik in mijn leven ben tegengekomen, voornamelijk toen ik in Iran woonde. Het gaat over hoe je leert om te gaan met je verleden. Hoe zorg je ervoor dat het verleden je een duw in de rug geeft, in plaats van dat het je tegenhoudt?” Lees verder
