Een koning die het lachen afschaft, een rockster met mayonaiseverslaving, een praktijkcollege kippenvel: met ruim vijftien jeugdvoorstellingen is er op De Parade voor de jongste bezoeker heel wat meer te beleven dan zweefmolen en poffertjeskraam.  

Het Parool bezocht alvast vijf jeugdvoorstellingen op het festival. Conclusie: de KinderParade bestaat vooral uit vriendelijke, vrolijke voorstellingen. Het publiek wordt meer vermaakt dan uitgedaagd. Als er maar gelachen wordt, lijkt de wat eentonige leidraad. Dat is jammer, want op die manier wordt een theaterbezoek gereduceerd tot een ritje in de zweefmolen, maar dan zonder dat je op enig manier uit evenwicht wordt gebracht. Terwijl theater, en zeker ook jeugdtheater, zo veel meer kan zijn.

Wat niet wegneemt dat de bespelers van de KinderParade met aanstelijke energie de jonge festivalbezoeker enthousiast om de vinger winden. Bijvoorbeeld in Koning van Katoren (6+), waarin theatercollectief De Nachtdieren ons in vrolijke sneltreinvaart door Jan Terlouws jeugdroman heen loodst. Die snelheid komt de spanningsboog misschien niet altijd ten goede, maar de concentratieboog van het publiek wordt met de vele ontwikkelingen goed gevoed. De drie acteurs spelen alle personages. Dat doen ze zonder omslachtige kostuumwissels, maar simpelweg door goed spel. Als vertolkers van het volk van Katoren wordt het publiek volop ingezet om het avontuur tot een goed einde te brengen. De kinderen in de tent laten zich bepaald niet manipuleren door ministers met kwade zin, blijkt. Daar kunnen volwassenen nog wat van leren. Lees verder →