Getagd: Bos Theaterproducties
Roadtripmusical die al snel de route volslagen bijster is
Foto: Sanne Peper
Musical Selma Ann Louis
Door Theateralliantie, Bos Theaterproducties
Gezien 6 mei 2018, DeLaMar Theater (Amsterdam)
Te zien t/m 29 juli (tournee)
Acht figuranten, even daarvoor door een smullende Arjan Ederveen uit het publiek geplukt, liggen op de grond van een supermarkt, handen in de nek. Het illustere trio Selma, Ann en Louis heeft zojuist de kassa leeggehaald en is vertrokken. Wat begint als een onschuldige trip down memory lane van drie oude vrienden, wordt al snel een vlucht voor politie – een pulpmovie-parodie die zich afspeelt op vunzige hotelkamers, onbestemde postkantoren en kilometers asfalt. Er worden supermarkten overvallen, moorden gepleegd en politieagenten gekidnapt.
Drie jeugdvrienden vinden elkaar terug bij de uitvaart van een gemeenschappelijke vriend en besluiten halsoverkop het verleden nog eens dunnetjes over te doen. Destijds gingen ze na hun afstuderen spontaan met elkaar op reis en vanuit dat sentiment stappen ze nu halsoverkop samen een huurcamper in. Lees verder
Een polyfonie van eenzaamheid
Foto: Raymond van Olphen
Theater Vele hemels boven de zevende
Door Bos Theaterproducties
Gezien 22/2, DeLaMar (Amsterdam)
Te zien 27 mei (tournee)
“Ik heb ooit van je gehouden, papa,” zegt Eva tegen haar vader, tegen het einde van de voorstelling. Haar zin is, pijnlijk veelzeggend, in de verleden tijd. Want het is niet dat ze niet van elkaar proberen te houden, maar ze weten simpelweg niet hoe het moet. Doordrongen van eigenbelang en geteisterd door schuldgevoel verliezen ze hen bij wie ze nochtans op hun lip zitten toch genadeloos uit het oog.
Griet Op de Beeck schreef in 2013 een rauw en emotioneel portret van een uiteengevallen familie. Het verhaal speelt zich af tussen twee rampen. De een heeft zich al voltrokken en legt gaandeweg diepe sporen aan de dag. Het is een ongeluk dat vragen over schuld, boete en verantwoordelijkheid oproept. De tweede ramp – de plotwending waar het verhaal, zonder dat je dat lange tijd expliciet doorhebt, naartoe werkt – stelt die vragen niet meer, maar smijt die in je gezicht. Waar houdt de individualistische gedachte van ieder-voor-zich op en mag je verwachten dat de mensen om je heen je opvangen? Mag dat überhaupt? Lees verder
Vluchtelingen op een luchtbedje in de woonkamer
Foto: Raymond van Olphen
Nieuwe familie · Bos Theaterproducties
Gezien: 16 oktober 2017, Stadsschouwburg Utrecht
★★★☆☆
‘Een naïeve moffenhoer’, werd Sanne Vogel op twitter genoemd, toen bekend werd dat ze twee Syrische vluchtelingen bij haar in huis liet logeren. En: ‘Ik hoop dat haar keel wordt doorgesneden door een moslim.’ Twee jaar later hebben de twee jongens inmiddels een verblijfstatus en een huis – en vertellen ze samen met Vogel hun verhaal.
In een huiselijk decor dat haar eigen woonkeuken annex slaapkamer illustreert, vertelt Vogel hoe ze in 2015 op het station avond aan avond gestrande vluchtelingen opving. Daar ontmoette ze Muayad Hilamia en Amir Namou. De jongens verbleven soms wekenlang op luchtbedden bij Vogel thuis. Lees verder
Rop Verheijen: ‘Amateurspelers die koste wat kost proberen om hun reet redden’
Foto: Curly and Straight
Een groepje amateurspelers dat een moorddrama uit de jaren twintig in het plaatselijke theater brengt, dat is natuurlijk gedoemd om te mislukken. De slapstick-komedie The Play That Goes Wrong is een hit op West End en is nu ook in Nederland te zien.
In Londen is het stuk sinds de première in 2012 een groot succes. De voorstelling won onder meer een Best New Comedy Award en een Tony Award. Hoewel Britser dan Brits, slaat de voorstelling ook internationaal aan: afgelopen zomer haalde Broadway de voorstelling naar New York en vandaag gaat de Nederlandse versie in première in het DeLaMar.
In een kluchtig Cluedo-decor dat van ellende letterlijk uit elkaar valt, probeert een groep winkeliers, die ter ere van een feestweek jaarlijks een toneelvoorstelling in het plaatselijke theater brengt, de whodunit The Murder at Haversham Manor tot een goed einde te brengen. Dat valt allemaal nog niet mee, in een toneelbeeld waarin voortdurend decorstukken van de muren vallen, deuren klem blijven zitten, de techniek faalt, rekwisieten verwisseld worden en tegenspelers hun teksten niet meer weten. De voorstelling staat garant voor een avondje ongebreideld lachen, volgens Rop Verheijen, die een van de hoofdrollen vertolkt. Lees verder
Gedateerde voorstelling door nietszeggende regie
Foto: Raymond van Olphen
Slippers · Bos Theaterproducties
Gezien: 20 april 2017, DeLaMar Theater (Amsterdam)
★★☆☆☆
Samen met voormalig Droog Brood-duo Bas Hoeflaak en Peter van de Witte, staan Plien van Bennekom en Bianca Krijgsman de komende weken in het DeLaMar met de voorstelling Slippers. Vier cabaretiers in een kluchtige relatiekomedie: dat wordt óf heel grappig, óf heel slecht, zou je denken. Deze voorstelling hangt daar een beetje tussenin, en dat is zo mogelijk nog erger: om Slippers valt maar af en toe te lachen, maar meestal laat het je behoorlijk onberoerd. Lees verder
Langs die tuinpaadjie van my vader
South African Road Trip: Celebrating Life · Bos Theaterproducties
Gezien: 20 maart 2017, Stadsschouwburg Utrecht
★★★☆☆
Ruim zeven jaar geleden bracht Bos Theaterproducties de première van Amandla! Mandela, de musical die onlangs nog werd hernomen en waarin een prominente rol was weggelegd voor het Zuid-Afrikaanse Khayelistha United Mambazo Choir. Twee jaar geleden toerde het koor wederom langs onze Nederlandse podia: South African Road Trip: a Tribute to Madiba was een eerbetoon aan Nelson Mandela, gesproken en gezongen op religieuze Xhosa-muziek. Ditmaal luidt de ondertitel Celebrating Life. Lees verder
Sander Plukaard en Yara Alink over Tsjechov, kerst en de toekomst
Scènebeeld As the World Tsjechov, foto: Sanne Peper
Het jonge theatermakersduo Alink&Plukaard staat vanaf morgen een week lang in Theater Bellevue met een avondvullend kerstprogramma.
Yara Alink en Sander Plukaard kennen elkaar van de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie, waar ze in 2013 afstudeerden. Sindsdien maken ze samen elk jaar een voorstelling. Dat gaat volgens beproefd concept: ze nemen een klassieker uit het toneelrepertoire, breken dat vervolgens helemaal af en bouwen het weer op naar de maatstaven van hun eigen tijd en tijdgeest.
Daar gaan ze overigens niet omzichtig mee om. Alink: “We nemen soms een paar scènes, soms een paar zinnen, en we plaatsen die oude zinnen dan in een nieuwe context, waardoor het een nieuwe betekenis krijgt.” Eerder waren Molière en Edward Albee aan de beurt, ditmaal Tsjechov. Lees verder
