Getagd: DeLaMar Producties
Geen Paniek! – DeLaMar Producties
Foto: Leo van Velzen
Voor Geen Paniek! hoef je deze zomer echt niet naar DeLaMar
Gezien: 25 juni 2017, DeLaMar Theater (Amsterdam)
★★☆☆☆
Een klucht over een klucht, het lijkt erop dat ze het erom doen. In Geen Paniek!, de nieuwe zomerproductie van DeLaMar, is ondanks de fijne cast werkelijk niets te beleven.
Het stuk, dat zich afspeelt in een groot achtdeurendecor, bestaat uit drie delen. In het eerste deel kijken we naar een repetitie van de klucht Niets aan (die titel mag u ter harte nemen). Het duurt ongeveer een uur, en wordt zo nu en dan stilgelegd door regisseur Olivier (Dick van den Toorn), die vanuit de zaal de boel min of meer in redelijke banen probeert te leiden. Geen overbodige luxe, want morgen is première. Waarom we dit ellenlange, dodelijk gedateerde stuk moeten uitzitten, blijkt na de pauze. Lees verder
Palm Springs – DeLaMar Producties
Foto: Leo van Velzen
Politiek engagement vs. onvoorwaardelijke familiebanden
Gezien: 19 november 2016, DeLaMar Theater (Amsterdam)
★★★☆☆
Kerstmis in Palm Springs, California. Polly en Lyman Wyeth ontvangen zoon en dochter thuis voor de feestdagen. Het is even geleden dat het gezin compleet was; dochter Brooke is jaren depressief geweest, krabbelt nu langzaam weer overeind. Dat doet ze aan de andere kant van de Verenigde Staten, in het ‘linkse New York’. De afschuw in de ogen van haar moeder is bijna tastbaar als ze erover praat. Zij en haar man zijn uitgesproken republikein, goed bevriend met Ronald Reagan en zijn vrouw Nancy, volmondig eens met diens stelling ‘trust someone, but verify’, zo blijkt. Lees verder
Venus – DeLaMar Producties
Foto: Leo van Velzen
Verschuivende machtsverhoudingen in wisselende voorstelling
Gezien: 6 oktober 2016, DeLaMar (Amsterdam)
★★★☆☆
Hij heeft de hele dag tevergeefs audities afgenomen, maar de vrouw die Vanda moet spelen blijkt simpelweg niet te bestaan. Vrouwen zijn tegenwoordig niet vrouwelijk meer: het zijn hoeren of potten, klaagt hij door de telefoon naar zijn verloofde. Dan komt Vanda binnen, geloof het of niet, maar ze heeft toevallig dezelfde naam. Ze ontfutselt hem tegen wil en dank een auditie.
Lees verder
Jeroen Spitzenberger en Georgina Verbaan: ‘Toneel is het ultieme terrasjeskijken’
Foto: Leo van Velzen.
Jeroen Spitzenberger en Georgina Verbaan zijn vanaf morgen te zien in de nieuwe DeLaMar-productie Venus: een toneelstuk over verleiding en macht. Het publiek mag schaamteloos observeren: “Toneel is het ultieme terrasjeskijken.”
In het stuk is een toneelregisseur (Jeroen Spitzenberger) op zoek naar een actrice voor zijn toneelstuk Venus in Fur, dat gebaseerd is op het gelijknamige boek over masochisme en onderwerping. De audities verlopen tamelijk teleurstellend, maar dan komt er onverwacht een vrouw (Georgina Verbaan) binnenvallen die hem min of meer een auditie afdwingt. En dan ontspint zich een spannend machtsspel tussen de twee. Lees verder
Najaarstips 2016
Publicteitsbeeld Venus – DeLaMar Producties
Het najaar staat weer voor de deur. Regen, wind en kou, die ons in het beste geval rechtstreeks de theaterzalen inlokken. Voor Het Parool tipte ik drie voorstellingen die u deze herfst niet mag missen. In willekeurige volgorde.
Lees verder
Late Evening Zomercabaret – DeLaMar Producties
Foto: Leo van Velzen
Een vermakelijke, pretentieloze zomerrevue
Gezien: 23 juni 2016, DeLaMar Theater (Amsterdam)
★★★☆☆
Drie maanden had hij de tijd om een avondvullende zomervoorstelling voor het DeLaMar te schrijven. Diederik Ebbinge stond sinds 2008, toen cabaretgroep De Vliegende Panters, waar hij deel van uitmaakte, ermee stopte, zelf niet meer op het podium. Nu staat hij zes weken aaneengesloten in zijn zelfgeschreven Late Evening Zomercabaret. Een vermakelijke, pretentieloze cabaretrevue die op de première nog niet helemaal op zijn plek viel.
Lees verder
Sophie (een leven in 12 scènes) – DeLaMar Producties
Foto: Leo van Velzen
Een algemeen portret van een doorsnee-leven
Gezien: 15 november 2015, DeLaMar
★★☆☆☆
In twaalf korte scenes geeft deze voorstelling een heel leven weer: qua structuur doet dat sterk denken aan de film Boyhood. In een krappe twee uur zien we twaalf momenten die het personage vormen van klein meisje tot oude, hoogbejaarde vrouw. Tjitske Reidinga speelt haar, van acht en tot zevenentachtig jaar oud. De tekst komt van Roos Ouwehand, die hiermee debuteert als toneelschrijver.
Lees verder
